Słowa:
Oceanie sinowłosy białe statki ku mnie wyślij.

Dwa kamyki moje myśli na otwartych dłoniach niosę.

Daj mi miejsce w głębi morza,

szczyptę lądu szczyptę skały.

Tu zbuduje zamek biały, tutaj gniazdo swe założę.



Gdzieś daleko w stu stolicach

żyją ludzie, bija w dzwony.

Niezliczone bataliony przyczajone na granicach.

Marszałkowie szklanoocy palą owce i dziewczęta.

Kto o kwiatach dziś pamięta.

Szumią giełdy w głębi nocy.



W głębi morza zabłąkany

nie chcę nic o ludziach słyszeć.

Biały kolor kolor ciszy, w moim zamku białe ściany

W moim zamku gdzieś w ogrodzie

będę czytać wschodnie baśnie.

Zanim słońce w morzu zgaśnie

żeby z morza powstać co dzień.



A gdy ludzie wypełnieni nienawiścią w jednej chwili

Zniszczą wszystko, co stworzyli

wielkim ogniem z wnętrza ziemi.

Znikną lądy zniknie morze,

nie wie nikt co będzie potem.

W białych światach ja z powrotem

w łonie matki się ułożę.